Alaçatı Ev Pencereleri
Alaçatı’nın taş evleri açık renk kireç badana ile boyanmış olup pencere kenarları genellikle çivit rengi mavi boya ile çerçevelendirilmiş. Ev pencereleri düz veya kemerli dik ve uzun olarak tasarlanırken, yatay ve geniş pencereler kullanılmamış. Pencereler duvarlardan ve bina köşelerinden en az bir metre içerde konumlandırılarak, evin olası depremlere karşı dayanıklılık kazanması amaçlanmış. Kalın duvarlı evlerde güneş ışığının pencere boşluğundan eve yayılması zorlaştığı için pencerelerin içeri bakan boşlukları genişleterek ışığın daha çok girmesi sağlanmış. Oysa İznik-Bursa yolu üzerinde bulunan bir başka binada ön çephe birbirine yakın 15 pencere ile kaplanmış olup, yapının depreme karşı mukavemet gücü azaltılmış!

Osmaneli Evlerinin Köşe Pencereleri
Osmaneli evlerinde pencereler boyunca oturabilmek için sedirler döşenmiş olup, genellikle ince kesitli, masif, basit giyotin pencereler kullanılmış. “Köşe Pencereler” ise sadece Osmaneli evlerinde rastlanan bir özellik olarak görülüyor. Geleneksel dokudaki evlerin birinci katları planlanırken, kat köşesi pahlanarak buraya küçük bir pencere konuyor ve bu şekilde köşe penceresinden her iki yöne ve kavşak noktasına bakış imkânı sağlanıyor. Kemaliye evlerinin pencereleri eşine ender rastlanan farklılıklar sergiliyor. Pancurlar kapalıyken evler kuş yuvasını andırıyor. Mevsim şartları göz önüne alınarak pancurlarla soğuğa, rüzgara karşı bir tür korunganlık sağlanmış.

Milas Ev pencereleri
Milas evlerinde, kemer, dikdörtgen, kare ve yarı kemer pencere kenarlarında ki süslemeler, ahşap kafesler, dövme demir ferforjeler, pencerelere ayrı bir görsellik, estetik katıyor.
Dekoratif alınlıklı, ahşap kasalı, çift kanat açılır, ahşap panjur kepenkli pencereli evlerin yanı sıra, çıkma ve cumbalarda “Kim Geldi” pencereli evlerde, pencerelerden aşağı doğru kapıya bakanların kimin geldiğini rahatça görebilirliği kazanılmış.
Kafesli pencereler göz siperi olarak isimlendirilerek, içerden dışarı görünebildiği halde, dışarıdan bakıldığında içerisinin görünebilirliği engellenmesi amaçlanmış. Tahta çerçeveye tespit edilen kafes delikleri bir parmak sığacak aralıkta yapılmış, genellikle evlerin selamlık pencerelerine konulmuş. Çiçek motifleri, rozetlerle süslenen, demir işçiliğinin zarif örnekleri ferforjelerin, pencerelerle bütünlük sağlanmasına büyük önem verilmiş.

Anadolu’nun her yerinde Kapadokya bölgesinin taş oyma ev pencerelerinden, Urfa Harran evlerine dek, yöresel şartlara, geleneklere, iklim koşullarına göre farklılar taşıyan, daha birçok özellikli pencere türlerine rastlanıyor.