FIAT ALBEA 1.4 İLE ANADOLU TURU

1.3 16V MULTIJET

Sihirlitur'da bulunan gezi yerlerini, bilgi ve fotoğrafları güncellemek, yeni alternatifler bulmak için yine yola çıkmak gerekti. 2007 yılının belki de en sıcak haftası Haziran sonu çöl veya cehennem sıcakları başlığıyla medyada ter alırken, kliması kuvvetli, yola ve bana dayanıklı bir araç gerekliydi. Fiat Albea'dan memnun kalmıştım, bu defa dizelini almıştım. Gözüm pompa sayacında Bio Dizel yakıtı doldururken, daha önce kullandığım tüm model ve marka araçlara göre çok ekonomik fiyatla deponun full olduğunu görünce hayretle ilk şaşkınlığı yaşadım. Neredeyse yarı yarıya bir fark vardı! Bunca yıl, bunca kilometreyi benzin yakarak yaparken akaryakıt istasyonlarını zengin ettiğime yandım.
Yine de açık kapı bırakıp, acaba uzun yolda performans nasıl olacak, yakıt farkını hissedecek miyim diye kendime fazla yüklenmedim. Sabah Tekirdağ, Çanakkale güzergâhını kullanırken dik bir rampa, zorlu bir etap olmadığı için araçta yakıt farkını hissetmedim. Zaten Albea'yı tanıyordum yollarda yağ gibi akan bir otomobildi. Tek farkı hava anormal sıcak, rüzgâr yerine alev esiyor olması ve motor 1.3 16V multijet'ti. Otoyolda zaten fark edilmezdi,120-140 km hızda çekiş mükemmel dedirtirken, ne bir ses, ne bir mazot kokusu zerre kadar yoktu. Hay Allah dedim içimden, kendi kendime. Yılda binlerce km yol yapıyorsun, sen artık benzinli araç kullanmalısın diye söyleniyor, yine cevabımı kendime kendim veriyorum. 5-6 yüz km de karar verilmez, ön yargılı olmamalısın Haluk diyorum.

Ayvalık, Cunda adası, Patriça derken İzmir dışı çevre yoluyla bağlandım Aydın otobanına, tutana aşk olsun, uçuyorum. Kendimi Bodrum sapağında buldum. Tamam, işte canım araç böyle olmalı, konfor+ekonomi+Albeni+Prestij+rahatlık ne ararsan var. Ben daha ne isteyeyim? Ama test bitmedi bu işin bir de rampası var. Bakalım içinde yolcularla nasıl olur onu da görelim diyor ve Yatağan'dan Muğla, Marmaris'e yöneliyorum, oradan Reşadiye yarımadası Datça'ya, Hayitbükü,'ne dönüyor, bu defa Hisarönü Körfezini dolaşıp Selimiye Söğüt'ten Serçe Limanı'na geliyorum. Bu yazdığım yerleri Marmaris çıkışlı turistlere 4x4 safari güzergâhı diye sunuyorlar. Onlar toprak yollarda 1-2-3 vites değiştirirken ben rüzgârın oğlu gibi geçiyor gidiyorum. Camlar kapalı, klima açık, rampalarda Fiat Albea 1.3 16V Multijet 70hp / 4000 rpm Maksimum tork: 180Nm / 1750 d/d farkıyl

a virajda, yokuşta banamısın demiyor. Vitesten, çekişten düşmüyor. Yok, canım kararım kesin dizel Albea Türkiye yolları için ideal… Son bir etap var, son kez bir de orada sınarım seni diyerek dönüşe geçiyor, Gökova'nın eteğinden 640 rakımlı Sakar geçidini başlıyorum tırmanmaya, yokuşa vurunca açıldıkça açılıyor motor, keskin "U" lar "S" ler çizerek kendimi zirvede buluyorum. Bir nefeste Muğla, sonrasında ver elini İstanbul! 2400 km yol testi sonucu, demek ki Performans ve Ekonomi ayrılmaz ikiliymiş. Yüksek çekiş gücü sayesinde esnek ve akıcı bir sürüş keyfi sunan araç 180 Nm gibi yüksek tork seviyesine sadece 1750 devir/dakikada ulaşıyor, sürücüyü mutlu ve memnun ediyormuş. 2004 yılı Mayıs ayında piyasaya sunulan dizel motorlu modeli, piyasadan ve araç sahiplerinden gelen tüm uyarı ve istekler doğrultusunda ideal seviyeye ulaştırılmış.
Albea Sole, sınıfının en düşük yakıt tüketimiyle göz kamaştırırken 1.4 Fire benzinli motoru şehir dışında 5.0litre yakıt tüketirken, 1.3 Multijet dizel motoru aynı koşullarda sadece 3.9 litre yakıt harcıyor.

Teknik özellikler tablosu için Tıklayınız

FİAT ALBEA Sole 1.4 FIRE ACTIVE

Sihirlitur.com gezi alternatiflerini yenilemek, bilgileri güncellemek, yeni fotoğraflar çekip, mekânların son durumlarını görmek için mevsim başı Ege gezisine çıkmak üzere dertsiz bir yolculuk için yine Albea ile yola çıktım.
Hiç abartmıyorum yere temas ettiğimi hissetmedim. Hiç motor sesi, duymadım, hiç sert kasiste zıplamadım, hiç tekerlek dönüşü hissetmedim, hiç terlemedim. Sadece süzüldüm ve kondum. Araç FİAT Albea Sole 1,4 Fire motor ismini taşıyor ve sıfır km sayabileceğim fabrika kokusu üzerinde, içinde tek toz olmayan gümüşi bir martı gibiydi.
Bir nefeste Gelibolu’ya gelmiş, Eceabat-Çanakkale boğaz geçişi sonrasında İstanbul’dan sonra akaryakıt takviyesi için Dardanos Kavşağında mola verdim. İstasyona uğrayan tüm konukların araçlarını yıkadıkları gibi benim yol arkadaşımı da şampuan ve tazyikli sularla bir güzel yıkadılar ve buradan hareketle Ege turumda ki ilk konaklamalı durak olan Altınoluk çevresi çalışmamı yaptım. Etap devamında Ören, Cunda Adası, Ayvalık, Altınova, Dikili’ye gelip Bademli üzerinden

Çandarlı’ya sahil yoluyla konaklama maksatlı Foça’ya ulaştım. Sırada İzmir vardı, Karşıyaka girişini kullandıktan hemen sonra bu defa Kordon’dan geçmeden olmazdı. Araçların hızlı geçmemesi için Arnavut kaldırıma benzeyen, İzmir kordon boyunun zıplatıcı parke taşları üzerinden yumuşak geçişle ilerleyip Çeşme yoluna geldim.
Otoyola paralel ilerlediğim Urla istikametinde manzaralı koyları, sert dönemeçleri, inişli çıkışlı yokuşları aşıp Karaburun’a ulaştığım sırada, hedeflerim arasında bulunan ve Çeşme Yarımadasının en uç noktasında yer alan Sarpıncık Deniz Fenerine önce tepeleri çıkarak, sonra daracık patikalardan geçerek ulaştım. Asfalt yol konforunu toprak yolda da devam ettiren "Fiat 1.4 Fire" isimli yol arkadaşım, her denememde fren emniyetini, depar ataklarını fazlasıyla cevapladı. Karaburun sahil yolunu dönüş yönünde tamamlayıp Seferihisar sapağıyla Sığacık uğraklı, Kuşadası üzeri Bodrum Mumcular’a doğru yöneldim. Mazı da Fiat 1,4 Fire’ı servi çamları gölgesinde bırakıp kendime bir gün deniz molası verdim.
Ertesi gün Bodrum Yarımadasını turlamak üzere Torba Kavşağından girip, Göltürkbükü, Yalıkavak, Gümüşlük, Turgutreis, Ortakent, Yahşi, Bağla, Bardakçı, Bitez, Gümbet’i fotoğraflayıp Bodrum Marinaya döndüm.
Tüm etap boyunca nasıl ki deniz fenerleri gemicilere yön gösteriyorsa yol arkadaşım Fiat’da bana fenerleri kâh Gelibolu, kâh Foça Değirmenburnu, kâh Bodrum Turgutreis Hüseyin burnunda poz verip yol gösterdi. Kale gibi sağlamlığını ispatlarcasına Milas Beçin Kaleye de birlikte çıktık. Ege'nin Haziran sıcağında klima eşliğinde 2500 km yolu, bir haftalık sürede tamamlayıp süzülerek mutlu ve memnun döndük.

Teknik Özellikler
Bazen fark detaylarda gizlidir derler ya Fiat Albea 1,4 Fire Aktive 8 valf ve 77 beygir gücünde, maksimum güç 6000 devirli, ateş gibi bir araç.
Fiat, 2002 yılından bu yana yakıt beslemesini elektronik çok nokta enjeksiyon bir sistemle yapıyor. Daha açık bir ifadeyle tek noktadan akan yakıt yerine çok nokta püskürtmeli bu sistemde, yakıttan azami ekonomi sağlanırken egzoz çıkışı orta bağlantı bölümünde bulunan katalize konvektör sayesinde, egzoz yolunda yanmamış ham yakıt kalmışsa motora geri vererek, kayıp enerji sarfiyatını sıfıra indirilip çevreye zarar verecek gazlarda yakılmış oluyor.
Fiat Albea Sole 1,4 Fire sürücüsüyle bütünleşebilen, itibarlı, kullanımı zevk verirken yormayan, 48 litrelik yakıt deposu, kurşunsuz benzin ile dolan, klimalı, ışıl ışıl görkemli kontrol tablosu olan, estetik bir araç olarak tanımlayabilirim.
Son bir not daha ekleyeyim, yolculuk bitiminde bir taksiye bindim. Tesadüf bu ya, bu araç da Fiat Albea 1,4 modeliydi. Sürücü arkadaşa aracı nasıl bulduğunu sordum. Öyle ya profesyonel taksiciydi, tüm gün Fiat’ıyla çalışıyor, dur, kalk her yola girip çıkıyordu, düşüncesi bakalım neydi. “Memnunum” dedi. “Şu anda piyasada satın alınabilecek en iyi araç bu, servisi her yerde var, parçası beklemeden bulunabiliyor ve ekonomik ben daha ne isteyeyim” diye de ekledi.

FİAT ALBEA SAFARİ BEJİ İle Marmara - Ege - Akdeniz turu

Yıl boyunca çalışanlar sözleşmiş gibi Temmuz – Ağustos ayı gelince genellikle yıllık izne çıkarlar ve bu aylarda yollar trafik bakımından kalabalık olur.
Ben de yılın en yoğun döneminde Fiat Albea safari beji aracıyla yola çıktım. Aslında bu aynı tür aracın dördüncüsüydü.
Yeni yol arkadaşım için sadece kulvar ve mevsim farkı vardı. Temmuz sıcaklığında performans testinin yanı sıra belirli sürede ne kadar yolu sürekli yapacağı benim için merak konusuydu.

İstanbul çıkışını Tekirdağ’a kadar süren korkunç bir sağanak yağmur altında geçtik. 2010 kültür başkenti İstanbul’un nehir görünüşlü yollarında hız yapılamayacak kadar yoğun trafik vardı ve Türkiye’yi Avrupa’ya bağlayan Avrupa yolu bile kilometrelerce kapalıydı! Tekirdağ sonrası Keşan’da açan hava ile birlikte İlk etap Erikli oldu.
Buraya gelene dek Albea yoğun yağışta yol hâkimiyetinden hiç sapmadı, yolu kavraması, frenlerde sabit doğrultuda kalması hanesine artı puan olarak geçti. Erikli sonrası Gelibolu etabı başladı, bu yollarda rampa yokuş, iniş yoktu ama yarımadanın uç kısmına doğru bilhassa Seddülbahir, Arı Burnu bölümü oldukça virajlı, iki şerit gidiş geliş dar bir güzergâhtı. Yavaş seyredenler için oldukça elverişli yolda güneş batmadan bir güne çok şey sıkıştırmayı hedeflediyseniz haliyle virajların arası yaklaşıyor, birinden çıkıp bir diğerine daha çabuk giriyorsunuz. İşte bu dönüşlerde gerek meyillere aracın intibakı, uyumu, gerekse viraja giriş ve çıkıştaki manevra kabiliyeti, hamle ve deparı, yola oturması sürücü isteğini cevaplayacak türdendi.
Seyit Onbaşı heykeli, Mehmetçik Feneri, Ertuğrul Tabyası ve birçok ziyaret yeri Fiat Albea ile anı fotoğrafları olarak tarafımdan belgelendi. Artık Avrupa yakasından Asya Yakasına geçme zamanı gün batımıyla başlayabilirdi.

Ertesi sabah yine Çanakkale'den yakıt ikmali ve aracın banyosu ile başladı, bu arada istasyonda bulunan hayvanat bahçesi gezildi. Oyunbaz maymunun bakım için kafesine giren bakıcısına yaptıkların kahkahalarla seyredilip moralle yola koyuldum. Kepez feneri ile selamlaşıp, güzergâhta hedefte koyduğum Assos ve Sokakağzı koyları vardı. Her ikisi içinde zirveden iniş çıkış oldukça dik rampalardan yapıldı. Edremit Körfezi sonrası Ayvalık Cunda uğraklı Altınova, akabinde Çandarlı çalışması tamamlanıp Şakran, İzmir üzerinden önce Bafa-Milas, sonra Beçin-Gökova Ören sahiline inildi.

Araçta ki Sızdırmazlık
Size de olur mu bilmem, eğer rampa çıkıyorsanız bir kamyonun, otobüsün arkasına takıldıysanız o rampa işkence haline döner. Motorun sıcağı bir taraftan, egzoz kokusu dumanı diğer taraftan boğar adeta, mideniz bulanır, sollamak için fırsat kollar hale gelirsiniz. İmkân bulamasanız aracın içi bir süre sonra camları kapasanız bile gaz odası haline döner. Buna benzer bir hali ben boş ve yokuş aşağı bir yolda yaşadım! Uzun süredir Gökova Ören gezi yerini sihirlitur.com gezi listesine eklemek istiyordum. Bu amaçla Ören’de geceleme yapıp çevreyi fotoğraflayacaktım. Heyhat, ağaçların arasında yol aldığım sırada hava ağırlaştı, nefes alınmaz oldu, genzim yanmaya başladı. Çok geçmeden Kemerköy Termik Santralinin kömür havzası ve tüten bacası göründü, sarı dumanlar çevreye yayılıyordu. Değil bu yaz günü burada tatil yapmak, yoldan bile geçerken nefes almak güçtü. Sırası gelmişken kısaca yazayım istedim.
Yıllar önce İstanbul Maçka Maden Fakültesinde bir profesörle röportajım sırasında hoca bana şöyle demişti.
“Ben Gökova’da kömürü bulan kişiyim. Keşke o kömürü elim kırılsaydı da bulmasaydım. Zamanında (Özal dönemi) defalarca söyledik, kömürün kalitesi hem düşük, hem rezerv bir süre sonra bitecek türden, buraya santral yapmaya değmez, çevreyi berbat etmeye hiç değmez, elverişli değil dedik, ama anlatamadık, santral anlaşması yapıldı, mecburen kurulacak dendi”. Gerçektende kömür alınan havza “Yara” gibi duruyor, hava ise ciğer yakıyor.
Bu durumda yapabileceğim tek şey vardı, aracın camlarını sıkıca kapatıp, klimayı açmak öyle de yaptım.
Fiat Albea’nın içinde zerre kadar duman, koku kalmamıştı, bahar havası hâkimiyetinde santralden süratle uzaklaşıp sahile ulaştım. Açık söylemek ve dürüst olmak gerekirse Otohaber dergisinde gezi artı oto test yaparken Ford Focus Hachback, spor trend, SW modellerini kullanmış saydığım tüm modellerle ile “Focus la Antik Kentler ve Otomobil"," Doğa Sporları ve Otomobil" temaları ile haftalarca Türkiye turu yapmıştım. Ne zaman tozlu bir yola girsem kapı, bagaj kauçuklarına yoğun toz dolar, kapıyı açıp kapadığınız zaman biriken tüm toz aracın içine dolardı. Çok huzursuzluk yaratan bir durumla karşılaşırdım. Fiat Albea’da birçok defa tozlu yollara girdim, zoraki de olsa toprak yolda patinaj bile yaptığım olmuştur, kapı içlerinde zerre kadar toz biriktiğini görmedim. Onun için diyorum ki, araçta sızdırmazlık çok önemli ve Fiat Albea’nın kapı içleri temiz, bagajı hep serin ve temiz kalıyor.
Sihirlitur.com okuyucusuna Ören’e git tatil yap demek gelmeyince içimden, sabah erkenden ayrıldım. Ver elini Bodrum.

Yel değirmenleri tepesinden Bodrum’u seyredip çevreyi güzelce dolaştıktan sonra Yatağan santrali önünden bu defa 640 rakımlı Sakar Geçidi’nden inerek Marmaris’e ulaştık. Orhaniye, Söğüt durak noktaları oldu. Burada araçtan ayrılıp Tekneyle Bozukkale’ye hatta Simmi Adası karşısında olup, basında hiç yer almamış Yunanlıların yaşamış olduğu eski bir köyü fotoğraflayıp tekrar Söğüt’e döndüm. İnbükü kamp alanı devamında “Amazon Tatil Klubü” konaklamak için Ege de ki en ideal yerdi, öyle de oldu. Beni habersiz aniden karşılarında gören işletmeci arkadaşlarım. Bungalovlarda, bu yıl hizmete giren Vardolarda (Banyo wc li, tavanı cam, kaplı tekerlekli dört kişilik çingene arabaları) hiç yer olmamasına rağmen bana dayalı döşeli bir karavan tahsis ettiler. Fiat Albea ve ben sincapların dolaştığı, Ağustos böceklerinin yoğun korosu eşliğinde, ağaçların altında güzel bir uyku çektik.
Marmaris çalışması sonrasında sahil yolu Köyceğiz'e geldim. Ziyarete açılalı bir ay olan 24 km uzaklıkta giriş çıkış yaptığım Geyik Kanyonugezdim. Yolun bundan sonrası Ortaca, Dalaman, Fethiye, Kaş olarak devam ediyor, hava ısındıkça ısınıyordu. Kaş gecelemesi sonrasında Demre, Finike, Kumluca çalışmasını bitirip, bu defa güneşin tepeye yükseldiği, öğlen sıcağının iliklere kadar işlediği Kemer, Antalya’ya yöneldim.

Doğrusu bu ya, bu etaba Fiat Albea için “Çöl Sıcağı Testi” demek hiç abartı olmayacak.
Temmuz’un 22 si, saatin 14.12 si, Antalya’nın 40 derece nemle beraber 47 derece hissedilen sıcak havasını soluyorsunuz. Evlerde dışardan sıcak gelmesin diye camların, pencerelerin kapalı oturulduğu bir hava var. Araçlar baygın sağ şeritte isteksiz gidiyorlar. Güneşten eriyen asfaltta, değil yumurta pişirmek, kazanda mısır haşlanacak sıcaklık yükseliyor. Bu şartlara rağmen Fiat Albea etkilenmiyor. Antalya’dan önce Burdur, sonra Afyon kavşağında, bana sucuk, Fiat’a kurşunsuz yakıt molası sonrası yıllardır ihmal edilen Bilecik’in bezdirici virajlarını bitirdik.
Sürücünün ne çektiğini anlaması için, ulaştırma bakanının İstanbul’u Antalya’ya bağlayan bu turistik ve çok önemli yolda, kamyon, römorklu tır konvoyu arkasında yolculuk yapmaya mecbur kalması için yol boyunca dua ettim.
Sakarya otobanına girince, trafikten kurtulup tek yön İstanbul’a geldiğinizi daha o an fark ediyorsunuz.
Sakarya’dan bir saat süren otoyol yolculuğu sonrası martı gibi süzülüp 21.30’da İstanbul’da girdim. Gece kulübü gibi aydınlatılan boğaz köprüsünün renkli ışıkları görünürken Fiat Albea araç ile bir haftalık süren, 3000 km lik yol arkadaşlığım da üzülerek, ama memnun, hoşnut, mutlu böylece cezasız, hatasız, problemsiz tamamlanmış oldu.
Yeni “gezi oto test” kim bilir, ne zaman, neyle, nereye. Görüşmek üzere…

TEKNİK ÖZELLİKLER

Yol Bilgisayarı
Aracınızın deposunu yakıtla dolduruyorsunuz, direksiyonun yan tarafında bulunan butona basıp, hafızayı sıfırlıyorsunuz. Gösterge kaç kilometre yol yaptığınızı, bu mesafe içinde kaç kilometre yakıt harcadığınızı, deponuzda geriye kalan yakıtla kaç kilometre gidebileceğinizi, bu sürede ortalama kaç kilometre gittiğinizi, kaç saat yol yaptığınızı dijital tabloda bir bir gösteriyor. Aynı tabloda ulaşım noktanıza olan yakıt miktarı ihtiyacınızı, aracın dış hava sıcaklığını öğrenebiliyorsunuz. Gece yolculukta aracı bir yere karanlıkta park ettiniz, çevrede hiç ışık yok, far butonunu çekip araçtan indikten sonra iki dakika boyunca aracı bıraktığınız doğrultuda iki dakika boyunca yolu aydınlatıyor, sonrada otomatik olarak kendini söndürüyor. (Follow me home farlar).

Avantaj mı dezavantaj mı siz karar verin
Fiat Albea güzel, hoş da hiç mi mahsuru yok derseniz, var belki fakat bunu değerlendirmek yine size kalıyor.
Mesela sürücü koltuğunda oturduğunuz zaman, geri geri gidişlerde arka camdan bagaj neredeyse hiç görünmüyor. Cam dar ve yüksek tasarlanmış dolaysıyla yanaşmada dikkatli olmayı gerektiriyor.
Bu kimilerine göre dezavantaj olursa da diğer araçların bagaj içi hacmi ile mukayese edildiğinde kapasitenin yüksekliği avantaj sayılabiliyor.
Her ne kadar araç kullanmak vücudun neredeyse her tarafının kullanıldığı bir tür spor olsa da, sürücü koltuğunda yol boyunca hareket kabiliyeti kısıtlı, eğer sabah sekiz akşam dokuz mola vermeden araç kullananlardansanız, devamlı oturmaktan koltuk biraz olsun sırt ve bel bölgesinde hafif bir yorgunluğa sebep olabiliyor. Ortopedik olmayan koltuk tasarımı anti-süpmarine türü kumaş kaplı. Avuç içi gibi geriye doğru biraz çukurca yapılmış. Direksiyon başında masada oturur gibi dik olamıyorsunuz, ama bu çukurlukla, her hangi bir çarpma durumuna karşı, ileri fırlamanız da bir ölçüde güvenlik altına alınmış. Ayrıca seyir halinde bagajda serbest durumda bulunan sağlık çantası veya bir eşyanın ani frende arka koltuğa artan bir ağırlıkla çarpıp zarar vermesini önlemek amacıyla koltuk arkası saç kaplanarak dışardan da gelebilecek darbelere karşı sağlamlık kazandırılmış.

FİAT ALBEA Sole
Aynı aileden bu beşincisiydi. Fiat'ın Albea sınıfı Sole modelinden bahsedeceğim yine. Miller oto'nun titiz ailesi bu defa sipariş üzerine bir otomobil hazırladılar.
Sipariş deyince şöyle oluyor. Kliması güçlü olsun hiç terlemeyeyim, rengi açık olsun ışığı yansıtsın, yolda göze batmasın, servetimi istasyonlara bırakmayayım az yakıt harcasın, sağlam olsun güven versin, hızlı olsun gideceğim yere zamanında varayım, biraz da uçayım. Dilim varmıyor ama bib bib de bib bib diye kemer uyarı sinyalleriyle yaygara yapmasın, huzurlu gidip geleyim bana yardımcı, arkadaş olsun dedim. Ha bide motor kapağını hiç açmayayım dileğimi de içimden ekledim. Laf aramızda kalsın. Miller otoya yolda kalmayayım diye bişey söylenmez. Ben bir kere ağzımdan kaçırmıştım. Nurcan Hanım da güler yüzüyle "Bizden araç alıp ta hiç yolda kaldığınız oldu mu" diye sorduğunda ağzımın payını iyice almıştım. Filoda ki tüm araçların bakımları hem bilgisayar, hem göz kontrolünde yapılıyor.
Gerçekten de bu kaçıncı test ve görev aracı sayısını bilmiyorum sadece kapı ve bagaj kapağını açıyorum.
Araçta konforuna düşkün V.I.P. sürücü yolcu gibiyim.