BOĞAZİÇİ
Dünyanın en güzel kentlerinden biri olan ve İstanbul un en belirgin özelliği ile kenti farklı kılan boğazın, her iki yanına şehir hatları gemileri gibi uğrayarak bir geziye çıkıyoruz. Gezimizi boğazı gerdanlık gibi süsleyen Birinci Boğaziçi köprüsü altından başlayarak, Rumeli ve Anadolu Kavağına kadar uzanan güzergah üzerinde önemli uğrak noktalarına, semtlere simge olmuş lezzetlere değinerek sürdüreceğiz.
Bu gezi İstanbul da yaşayanlar için belki de sadece çağrışım yapacak türden, hatırlatıcı olmakla beraber İstanbul dışında hatta yurt dışında yaşayanlar için bir vapur düdüğü, bir martı sesi, bir yalı fotoğrafı etkisi gibi "ahhh şimdi orda olmak vardı" dedirtecek. İstanbul hasreti çekenlere veya uzun süre boğaz gezisi yapmayanlara ise "sihirlitur" boğazı fotoğraflarla gözler önüne serecek...


Beylerbeyi Ortaköy ile yarışıyor...
Beylerbeyi ve Ortaköy boğazın her iki yakasında yer alan iki güzide semt.
Önemli özelliklerine karşı ortak, benzer tarafları ise oldukça fazla. Öncelikle her ikisi de boğaz köprüsü ayakları altında yer alıyor. İkisinde de birer yalı camisi var. Beylerbeyinde Beylerbeyi Sarayı, Ortaköy de Çırağan Sarayı rekabeti daha da artırıyor.
İki semtte de Saraylar, camiler gece ışıl ışıl renk efektleri ile aydınlatılıyor.
Garip bir tesadüf her iki yakadaki camide deniz kenarında bulunması nedeniyle kubbelerinde fazla ağırlık olmaması için ahşap olarak inşa edilmiş ve ikisi de farklı zamanlarda yangın geçirmiş ve sonradan restorasyon görmüşler.
İki ayrı kıtanın bir başka hoşgörülü özelliği de camilerin yanı sıra diğer dinlere ait mabetlerin bir arada bulunması.
Türklerin diğer dinlere olan saygısının en güzel görülen örneği Ortaköy de cami, sinagog, kilise mozaiği yan yana yer alırken, Beylerbeyi Kuzguncuk arasında cami ve kiliseyi bir arada görmek mümkün oluyor.
İki semtte de çevrede çok sayıda restoranlar, cafeler, çay bahçeleri, midyeciler, parklar var.
Öyle böyle değil yarış devam ediyor maalesef her iki semtin kanalizasyonları cami önlerinden denize akıyor!.
Her ikisinin de birer iskelesi var, şehir hatları tarifeli seferleriyle gemiler yanaşıyor. Bu iskelelerde karaya ayak basanlar için belki yok ama, Boğaz Köprüsüyle Anadolu dan Avrupa ya, Avrupa dan Anadolu ya yolculuk yapanları "Avrupa Kıtasına veya Asya Kıtasına Hoş geldiniz" tabelaları karşılıyor.

Bu semtlerin farklı tarafları da yok değil tabi, mesela özellikle Avrupa sahili silueti üzerinden gün batımı Beylerbeyi sahilinden zevkle seyredilirken, mehtabın bilhassa Eylül Ekim aylarına rastlayan dönemlerinde Beylerbeyi sırtlarından doğuşuyla Beylerbeyi Sarayı eteklerine vuran yansıması Avrupa yakasında Ortaköy'den seyri muhteşem oluyor.

Açık hava müzesi gibi gezilen Boğaziçi'nin en güzel seyir noktalarını ise her iki yakada yer alan imrenilecek güzellikte ki tarihi Sadullahpaşa, Zarif Mustafa Paşa, Kıbrıslılar, Kont Ostrolog, Abud, Etem Pertev Bey, Huber, Hasip Paşa, Amcazade, Hekimbaşı, gibi sanatsal değerler barındıran çeşitli yalılar teşkil ediyor.

Günümüzde Beylerbeyi cıvıl cıvıl, boğaz havası almak, iki çöp midye tava yemek, veya sahilde olta sallamak, yorgunluk atmak amacıyla sahil, restoranlar, cafeler soluklanmak isteyenlerin mekanı olurken Beylerbeyi tüm gelişmelere karşı eski ve köklü bir semt olduğunu sahile diktiği tabelasıyla vurgulamaya çalışıyor. Geçmişte anlatılanlar ise gülümsemeyle hatırlanıyor.
Eski Beylerbeyinde "şirket-i Vapurları iskeleye geldiği zaman vapura binmek isteyen İstanbul beyefendileri birbirlerine aman efendim siz önden buyurun yok canım hiç olur mu, istirham ederim sizden sonra, siz buyurun demekten vapur 15 dakika rötar yaparmış! İskelelerde yaşanan bu inme binme süresindeki teşrifat merasimi yüzünden "Çengelköy'ün zerzevatı, Beylerbeyinin teşrifatı, Kuzguncuk'un haşaratı, Üsküdar'ın hırdavatı diye, vapurun gecikme nedenini anlatan kaptana ait sözler tekerleme halini almış.
Bu köklü semtten belki de bir çok kişinin gözünden kaçan detayları da görmek mümkün oluyor.
Beylerbeyi Camisinin yol tarafında bulunan iki basamaklı taş Padişahın Beylerbeyi Camine Cuma namazına faytonla geldiği zaman faytondan inmek için kullandığı basamaklar olarak kaldırımda sessizce varlığını koruyor.

Beylerbeyi gezisinde mutlaka uğranması gereken Beylerbeyi Sarayını da gezip karşı kıyıya geçerek Avrupa Yakasında bulunan Ortaköy semtinden itibaren devam ediyoruz.


Ortaköy
Boğazda ki gezimizde Ortaköy, meydanı, denize paralel uzanan kıyısı, parkı ve yanında bulunan hediyelik eşya tezgahları, cafe, restoran, bar gibi lokalleri ile günün gecenin her saatinde, özellikle gençlerin gözde mekanlarının başında geliyor.
Sokak aralarına dizilen tezgahlarda el işleri, incik boncuk türü gümüş takılar her daim ilgi görürken kısa molalar için ayaküstü bira veya kumpir, (içine konan salata türü çeşitlerle zenginleştirilen fırınlanmış iri patates) midye tava, kumru (İzmir'e özgü, kızartılmış salamlı, sosisli sandviç) bulunabilen çarşısı, sahili, sokak ressamlarının sergiledikleri resimleri ile farklı olduğu kadar küçük bir eğlence merkezini andırması ile cazibesini koruyor.

Ortaköy'den Boğaz'a tekne turu için tıklayınız...



İstanbul un ayrıcalıklı gece mekanları Laila, Raina gibi sahil boyu yer alıp paparazzilerin haber kaynağı lokalleri Ortaköy, Şifayurdu, Kuruçeşme gibi semtleri de geride bırakıp bir zamanlar Osmanlı çileği ile ünlenen küçük ama kokulu Arnavutköy çileğinin ana yurduna geliyoruz.

Arnavutköy
İstanbul'un eski belediye başkanı Bedrettin Dalan dönemine ait icraatlardan biri olan kazıklı yol projesi ile kazanılmış sahil yolu Arnavutköy'ü yepyeni bir görünüme kavuştururken, sahil yolu cafelerde soluklanan semt sakinlerine, yol boyunca yürüyüş yapanlara, balık tutanlara çeşitli olanaklar tanımış.
Yalılar sırasıyla gözden geçirilip bir güzel boyanmış yeni halleri ile eskiyi günümüze taşırken yaşamsal işlevlerine altlarına açılan restoranlarla hareketlilik kazandırmışlar.

Hiç bir yerde balık olmadığı günlerde bile Akıntı Burnu'nda daima balık vardır.
Arnavutköy'den ayrılmadan önce biraz nostalji yapıyor, eski yıllara gidiyoruz.
İşte İstanbul'un simgesel güzelliklerinden olan buharlı şehir hatları vapurlarından biri Boğaz'ın en sert akıntılı burnunu dönerken siste Boğaz balığı yakalayanlar yeni balıkları yakalama telaşındalar.
Kazıklı yola bağlanan yat ve gezi tekneleri omuz omuza vererek dizili halleri ile gezintiye çıkanlara bir ölçüde Bodrum, Marmaris marinasını anımsatan bir tablo sergiliyorlar.
Şimdi karşı yakaya geçiyor Beylerbeyi'nden ilerliyoruz biraz zor oluyor, boğazın Anadolu yakasına kazıklı yol yapılmadığı için denizle kucak kucağa yalılar orijinalliğini koruyor, belki de yoğun trafikyüzünden boğazın derinliklerindeki tarihi yalılara ulaşmak zaman içinde iki katlı yol ile mümkün olabilecekken, üst yoldan geçenlerin yalı duvarları üzerinden denizi görme imkanı da doğabilecek!
Beylerbeyi'nin komşusu Çengelköy, çiçeği üzerinde minicik körpe salatalıkları ile ünlü semtimiz.

Çengelköy
Kıyısındaki anıtlaşmış heybetli çınar ağacı altında oturması, kiralık kayıkları ile, farklı dinlenmeler sunarken taş fırında pişirilmiş odun kokulu ekmekleri en az salatalıkları kadar ilgi görüp İstanbulluları kendine çekmeye yeterli lezzetler barındırıyor.
Boğazın ağız tadı bunlarla sınırlı kalmıyor, Çengelköy Börekcisinden alınan börekler, poğaçalar, simitler anıt çınar ağacı altında ki kahvede veya sahilde ki çay bahçesinde Boğaz manzarasına doğru büyük iştahla yeniyor ve bu defa geçiyoruz Rumeli yakasına ve devam ediyoruz.


Bebek
Bebek'e geldiğinizi trafiğin sıkışması, son model araçları, yürüyüşe çıkanların kıyafetleri, köpekleri ile Arnavurköy Akıntı Burnunu döndükten hemen sonra anlıyorsunuz.
Bebek sahilinde yürümek aynı Marmaris sahilinde yürümek gibi geliyor, kıyıya kıçtan bağlı birbirinden güzel yatlar, kimi sahipli kimi kiralık olarak boy gösteriyor.
Bebek kafeleri, balıkçı restoranları, kafeleri ile adeta bir marka olma yolunda hızla ilerliyor.
Boğaz'ın damak tadlarından biri olup, bulunduğu ile semt ile adeta özdeşleşen Bebek Badem Ezmesi de 1904 yılından bu yana bozulmayan kalitesiyle Cevdetpaşa Caddesinde ki satış dükkanında faaliyetine devam ediyor.
Ayrıca İstanbul'un köklü pastanelerinden olan Baylan, cadde üzerinde ki yeni şubesi de oldukça ilgi gören yerler arasında bulunuyor.

Bebek sahilinde yer alan Bebek Parkı semtte oturan ünlüler başta olmak üzere herkesin başlıca uğrak yeri. Temiz ve bakımlı parkta bir de Fuzuli'nin heykeli yer alıyor.
Bebek gerek yol tarafında kiler gerekse sahil de bulunan kafeleri ile sakin huzurlu ortamda ziyaretçilere Boğaz havası eşliğinde seyir zevki yaşatıyor.

Bunlar arasında Nezih, Kale Çay Bahçesi, Sade Kahve gibi mekanlar Boğaz'a karşı denizi seyrederek dinlenme kahvaltı yapma imkânı sunarken teraslı restoranların da balık yeme keyfi yaşatıyor.
Rumeli Hisarı sahili ise Hisar Kalesini geçtikten hemen sonra yol tarafında yer alan çeşitli mekânlarda kahvaltı yapmak, gazete okuyup bir şeyler içip, dinlenmek veya yemek yenecek çeşitli seçenekler sunan bir başka semt.
İsterseniz yöresel kahvaltı, menemen, omlet, çiğ börek, mantı isterseniz et, balık ızgara çeşitleri sipariş verebiliyorsunuz.
Çay bahçeleri ise denizi biraz daha yüksekten görme imkânı sunan setleriyle konuklarını ağırlarken simit, peynir, demli çaylar, köpüklü kahveleri tercih ediliyor. Manzaraların içinde ise yok yok. Köprü, çeşme, şato, cami ne arasanız bir arada bulunuyor.
Antik Kafe Tel: (0-212) 265 50 89
Kale Çay Bahçesi Tel: (0-212) 257 55 78
Kale Kafe Pastane Tel: (0-212) 265 00 97

Emirgan'ın çayı
Boğaz'a gezi yapan dolmuş motoru (maç motoru) benzeri teknelerin eski kum motoru tabir edilen mavnaların restore edilmesiyle kazanılmış gezi teknelerinin sıkça görüldüğü sahillerden ilerleyerek bu defa demlenmiş buruk tada sahip, ince belli bardaklarla sunulan çayı ile ünlü Emirgan'a geliyoruz.
Geçmiş yıllardan bu yana Emirgan, Boğaz'ın çayı ile ünlü bir semti. Aynı şöhreti günümüzde de devam ettiriyor. Bir takım ilave farklarla, çay bahçeleri sadece çay kahve içmek için değil, uzun boylu sabah kalvaltısı yapmak için gelenlerce de tercih ediliyor.
Özellikle hafta sonları neredeyse araç için park, aileniz için masa bulmak zolaşıyor.



Deniz kenarına yapılan kazıklar üzerine yayaların yürüyüş alanı biraz genişletilmiş olsa da balık tutanlar, bisiklete binenler, paten kayanlar, köpeğini gezdirenler baloncu, kestaneci, mısırcı, keten helvacı, falcı ve diğer satıcılar ve tabii sahilde yürüyüşe çıkanlarla her daim dolup taşıyor.
Emirgan sahilinde Serifler Yalısı, Emirgan Camii ve I. Abdülhamit tarafından 1782 yılında dört yüzlü meydan çeşmesi olarak yaptırılan I. Abdülhamit Han Çeşmesi bir arada yer alıyorlar.

Emirgan Çay Bahçelerini, muhalebicileri geçip, iki adım atıp ilerleyenler sanatsal etkinliklere, sergilere ev sahipliği yapan Sakıp Sabancıya ait "Atlı Köşk" önünden Emirgan Korusuna dönen yolu takip ederek, bambaşka bir ortamın içinde buluyorlar kendilerini.

Bahar mevsimi başlangıcında çeşit çeşit laleleri ile çıldırtan bir güzelliğe bürünen Emirgan Parkı içinde estetik havuz çevresinde dolaşıp, sık bitki örtüsü arasında ki Sarı Köşk ve Beyaz Köşk'de oturup bir şeyler yiyip içebileceğiz seçenekler olarak göze çarpıyor.


Emirgan Korusu
Emirgan Korusunun içinde üç otopark yer alıyor, ziyaret yerlerinin başında Beyaz Köşk ve Sarı Köşk arasında kalan bölgede büyük havuz ve çevresi ile en yoğun rağbet gören yerler. Havuzun çevresinde yapay şelaleler, geyik, sincap ve kuş heykelleri, piknik bank ve masaları, kamelyalar mola verip dinlenmenize olanak sağlıyor.
Havuzda yüzen ördekler, havuza gelen martılar görsel zenginliğe hareket kazandırıyor.
Kuş cıvıltıları ve botanik kokulu tertemiz boğaz havasında dolaşırken telaşlı olduğu kadar meraklı sincaplar gezinize renk katabiliyorlar.


İstinye Marina
Teknelerin, yatların uyku odası ise eski İstinye Tersanesinin bulunduğu günümüzde marine olarak hizmet veren koy.
İstinye'den Çubuklu'ya yeni sefere konulan feribotlarla, geçerken feribottan koyun genelini, sahil yolunu, yalıları ve eski tersanenin işletme binasını görebiliyorsunuz.

Feribot yolculuğu transit geçen gemilere yol verme bekleme olmaz ise beş dakika sürüyor, Feribot Çubuklu İskelesine yanaşıyor, araç ve yayalar Anadolu Yakasının her iki yönüne trafikten etkilenmeden devam edebiliyorlar. Boğazı ve iki kıtayı bieleştiren ve yeni açılan bu hat ile zevkli bir yolculukla geçmiş oluyoruz.

Gezimizi Çengelköy'de bırakmıştık geliyoruz Küçüksu Kasrına.
Kanlıca'nın yoğurdu, Küçüksu
Ziyaret edilebilir, göz kamaştıran güzelliğe sahip Küçüksu Kasrı yanında yer alan, Fatih Sultan Köprüsünün tabyalarının yapımında kullanılan saha, bir zamanlar mısırların kazanlarda kaynatıldığı ünlü bir mesire yeri olarak hatırlanırken, şimdi bu bölüm yapılan çalışmalar nedeniyle kapalı.
Bu arada Anadolu Hisarı ve Göksu çıkıyor karşımıza.
Geç de olsa anlaşılan değeri sayesinde burada da değişim gözleniyor. seyir zevki veren boyanmış yalılar daha bakımlı, Göksu Deresi kıyısında, uzun soluklu branc yapmanın tadına doyamayacağınız nehir kenarı kafeler, restoranlar, renk ahenk tekneler ve sudaki yansımalarla Anadolu Hisarı gölgesinde davetkar biçimdeler.
İsterseniz yemek yiyebiliyor, isterseniz çay, kahve molası verebiliceğiniz seçenekler var. Göksu’dan geçerken değişik ekmek çeşitlerine meraklıysanız Tarihi Göksu Fırını da bir başka uğrak noktanız olabilir.

Şimdi de boğazın köprü manzaralı, lüks balık lokantaları ile anılırken şöhretini Yoğurt ile yapmış Kanlıca koyuna geliyoruz.
Kanlıca
Sahilde bir vapur iskelesi kıyıda oturup yoğurt yiyecek açık ve kapalı bölümleri ile mekanlar, ulu çınar ağaçları altında çay bahçeleri, balık satanlar görebilecekleriniz arasında sıralanıyor.


Kanlıca Yoğurtçusunun sahil masalarından birine oturup bardak yoğurtlardan istiyorsunuz yanında pudra şekeri ile servis ediyorlar, yoğurt molanız süresince boğazdan geçiş yapan gemiler adeta yanınızdan geçiyorlar, sahile vuran dalga sesleri arasında özellikle öğleden önceki saatlerde daha sakin olan mekan da dinlendiğinizi fark ediyorsunuz.
Özellikli yerler arasında bulunan bu semt "Kanlıca'ya gidip yoğurt yiyelim" esprisini günümüzde hala yaşatıyor.
Hadi yine karşıya Avrupa yakasına çay molası verdiğimiz Emirgan'dan bu defa bir başka koya İstinye ye geliyoruz.
İstinye


Yıllarca hizmet vermiş tarihi tersanesinin taşınmasıyla İstinye koyu yepyeni çehresiyle karşımıza çıkıyor.
Çevreyi kirlettiği söylenen tersanenin gri boyalı yüzer havuzları içinde iskelelere çarpmaktan hasar görmüş Küçüksu, Koçataş, Ülev, Suvat, Halas, Sarayburnu gibi isimler taşıyan şehir hatları gemileri, kömürlü römorkörler artık görünmüyor. Bomboş koyda demirli küçük tekneler sahillin bir yakasında nefes almaya başlayıp fark edilen yemyeşil ağaçlar koyun diğer sahilinde manzaralı oturma yerleri, balık satıcıları, yatlar, yüzer balık lokantaları manzarası ile tablo güzelliği sergiliyor. Son düzenleme ile koy marina haline getirilmiş yatlar, lüks teknelerin konaklama mekanı olmuş.
Çevre cazip hale gelince Boğazın zaten sıkışan trafiği burada daha da fazla yoğunlaşma yaşanmasına neden olmuş.

İstinye'den Yeniköy'e gelirken uğramadan geçemeyeceğimiz bir muhallebici var. Yıllardır bozulmayan lezzeti ile muhallebici Zeynel de vereceğiniz mola sütlü tatlıların unutulmaya yüz tutmuş lezzetleri yeniden hatırlamanıza neden oluyor. Vereceğiniz siparişleriniz arasında, su muhallebisi üzerine gülsuyu dökülmüş ve pudra şekeri serpilmiş haliyle damakta tat bırakırken, dondurmalı veya sade olarak isteyebileceğiniz üstü fırında yanarak karartılmış kazandibi, tavuk göğsü, keşkül, sütlaç, güllaç, aşure, zerde farklı bir tat yolculuğuna çıkmanızı sağlıyor. Canlı hayat dolu Yeniköy yalıları, motorlarla denizden açık hava müzesi gibi gezi yapan yabancı turistleri ağzı açık bırakıp hayranlıkla fotoğraf çekmelerine neden olurken iskelesinden karşı yakaya Beykoz'a geçiş imkanı da veriyor. Hazır Beykoz'dan söz etmişken kısaca değinmek gerekir.


Beykoz
İlkbaharda açan erguvanlara daha sık rastlanan tepelerden gerek Beykoz sahilleri, gerekse Rumeli yakası bir başka güzel seyrediliyor. Cevizleri ile ünlü Beykoz’a girerken yeni yapılaşmalar geçiliyor ve tarihle içiçe yaşamaya devam eden ilçenin iskele Meydanında buluyoruz kendimizi. Uzun boylu ağaçların arasında bir meydan ve zarif bir çeşme dikkat çekiyor. Yalıköy Camisi kıble tarafında yer alan ve İsabey ya da Onçeşme olarak anılan tek yüzlü, hazneli meydan çeşmesini, Kanuni Sultan Süleyman’ın has odabaşısı Behruz Ağa yaptırmış, Galata Voyvodası Seyid İshak Ağa’nın 1746’da yaptırdığı tamiratla bugünkü şekline kavuşmuş . Sekiz sütun üzerine yükselen kemerli, on musluklu çeşmenin revakları ve tavan süslemeleri hayranlık uyandırıyor. Sahilde ve çeşme çevresinde çay kahve içme imkanı var ama biraz etrafta turlayayım derseniz, tek tük kalmış eski ahşap evler, dar sokaklar tablosu yapılacak kadar güzel görünüyorlar.



Beykoz'a komşu Paşabahçe, bölgede bulunan rakı fabrikasının etkisiyle çevreye rakının ham maddesi anason kokusunu yayarken bir zamanlar çayırında pikniklerin yapıldığı, paça çorbası ile ünlü Beykoz ızgara balık kokuları ile gerek Anadolu Kavağına gerekse Polenezköy'e gidenleri uğurluyor.

Biz yine Avrupa yakasındaki yolculuğumuza devam ediyor ve Yeniköy sahilinde yol alırken Kireçburnu fırınına uğramayı da ihmal etmiyoruz. Krik krak, sade çay kurabiyesi, paskalya çöreği (Üzümlü veya sade) üzümlü gevrek, poğaça çeşitleri ve dumanı tüten kıymalı börek hem oracıkta yenebilecek hem de paket yaptırıp eve taşınması gereken lezzetler arasındaki yerlerini koruyorlar.
Sahilde hatta bahçelere masaları taşan balık lokantaları dikkat çekiyor.
Cumhurbaşkanlığı yazlık köşkü önünde süre gelen yol genişletme çalışmaları balık tutanlarla dolarken boğazın dantel gibi işli bir başka şirin koyuna geliyoruz.


Tarabya
Koy içi sayısız teknenin demirlediği, kıyılarına sıkış sıkış yatların bağlandığı, yol tarafı ise müzikli restoranların daha ziyade tavernaların yer aldığı Tarabya koyu yıllardır değişmeyen görüntüsü ile, bu defa Tarabya otelinin suskunluğuna karşı karakteristik özelliğini artık korumuyor. Tarabya tavernaları havanın kararmasıyla beraber her akşam birbirlerini hiç tanımayan konukların birazda içkinin tesiriyle vur patlasın çal oynasın misali hayata meydan okuyanların eğlencelerine sahne olamıyor. Kaldırımlar kazıklı üzerine çekilerek sahil yolu genişletilmiş, koyun ortası İstinye Koyunda olduğu gibi burasıda teknelerin park yeri olarak düzenlenmiş, yıllardır suskun kalan Tarabya Oteli yeniden devreye girmiş. tavernalardan dışarı taşan masalar, müzik sesleri artık duyulmuyor. Faaliyetlerine daha kısıtlı olarak devam eden bir kaç tanesi konuklara hizmet veriyor. Yine bir kazıklı yol bu defa Büyükdere'ye geliyoruz.

Arnavutköy ve Büyükdere olmak üzere iki semtin ortak kaderi olan kazıklı yolun geçmesiyle denizine geriden bakar hali, iç kısımda kalan yol üzerinde ki meyhaneleri, konakları, yalıları ile büyük benzerlik taşıyor.
Büyükdere’de bulunan konsolosluk binaları, her ne kadar temiz görünümlü bakımlıysa, terk edilmiş durumda ki tarihi Büyükdere İskelesi, denize bakan balkon heykelleriyle birlikte metruk halde ki akıbetininden 2016'tı ya gelindiğinde nihayet kurtulmaya çalışıyor.
Anılarda kalan halinden eser kalmamış harabeye dönmüş olan Kocataş Suyu dolum tesisleri, yangın geçirmiş birkaç metruk yalı son halleriyle bile anıları canlandırmaya yetiyor.
Eski sahil yolunu, kazıklı yola bağlayan geçit üzerinde tezgâh açan balıkçılar, semt sakinlerinin uğrak yerlerinin başında gelirken, deniz kenarı Karadeniz üzerinden Boğaz'a giriş yapan tertemiz, deniz kokulu havasında yürüyüş yapmak için ideal parkuru oluşturuyor.
Sahilde çay bahçeleri ilginç ağaçlar, yol tarafında Koç Ailesine ait Sadberk Hanım Müzesi ziyaretinizi bekliyor. Müze içinde Bizans dönemi parçalar, toprak kaplar, bronz heykelcikler Kütahya, İznik türü nadide çiniler vakfiyeler, fermanlar, etnografik eserler, düzenlenmiş kompozisyonlar eşliğinde görülebiliyor.


Atatürk Arboratumu
Sarıyer oldukça büyük bir ilçe sınırları arasında kalan bir başka görülmesi gerekli yer de ağaç müzesi olarak bilinen Atatürk Arboretumu.
Linkten geniş şekilde fotoğraf ve rehber bilgilere ulaşabilirsiniz.


Sarıyer
Büyükdere üzerinden Sarıyer'e yaklaşırken yazın mısır kazanlarında kaynamış sütlü mısırlardan alıp tuz ekip denize karşı, boş banklardan birine oturup tadını çıkarsak, kağıt helva arası dondurma mı alsak, Tarihi Sarıyer Muhallebicisinde mi otursak, kazandibi, tavukgöğsü, su muhallebisi, krem sokola, sütlaç gibi sütlü tatlılardan mı ayva tatlısı, kadayıf mi yesek.
Yoksa boğazın bir başka ağız tadı ünlü Sarıyer börekçisine mi uğrasak diye düşünebilirsiniz. Buna bir de kaynaklardan doldurulan pınar sularını, balık lokantalarını, balık pazarını, çarşının karşı konulmaz lezzetlerini ilave ederseniz sadece Sarıyer'e bir kaç gün ayırmak gerekebilir.

Sahil boyunca uzanan çay bahçeleri, kafeler içinde bir süre zaman geçirmek, denize karşı demli bir kaç bardak çayı yudumlamak, martı çığlıklarını dinlemek, tembel kedileri seyretmek, hepsi ayrı keyif.
Meraklısıysanız tarihi çeşmenin karşısında ki simit fırınında susamlı çıtır simitlerden, özel olarak getirtilen Beypazarı kurusu, Selanik çöreği bile bulabilirsiniz.
Hiç bir şey yapmasanız bile Sarıyer sahiline konulan martı heykeli önünde oturmak veya bir selfie çekmek yapılması gerekenlerden biri olabilir.

Rumeli Kavağına yaklaşırken yanımızda Telli Baba durağı ve genç kızların özellikle de evlenme çağına gelen gelin adaylarının ve gelinlerin ziyaret yeri bulunuyor.


Sarıyer Pazarbaşı Yenimahalle
Sarıyer'i yani ünlü börekçisini, şehrin en iyi muhallebicisini, yeni martı heykelini, çarşıyı, balıkçı teknelerini arkanızda bırakıp Rumelikavağına doğru yol alırken solunuzda tam da Dalyan durağında kremalı pasta gibi evler belirir, cumbasına, rengine bayılırsınız, ne plazaya, ne rezidansa değişilmez güzelliktedir, yaşanası evlerde uyuyup uyanmak bile sağlığınızı olumlu etkiler elektrik yüklemez, stres yapmaz, ahşap basamaklar yürürken gıcırdasa da duvar saatinin gongu sizleri geçmişe götürür. Açıklamada kullandığım "Kremalı Pasta" benzetmesini rahmetli Çelik Gülersoy Lizbon kentini anlatırken kullanmıştı, fotoğrafı çekmek için durduğumda onu anımsadım ve gerçekten bu ev kremasından bir parmak çalıp tadacak kadar güzeldi. Bakarsan bağ olur boşuna dememişler. Semt sakinleri, Kayısı renkli evin bakımı Yenimahalle de bulunan evlerin hiç birinde yoktur derler.

Telli Baba:
Telli Baba Türbesi evlenmek isteyen genç kızların türbeyi ziyaret ettikleri ve bu ziyaret sırasında daha önce bırakılmış olan gelin duvaklarından tel alıp hayırlı bir kısmet için dua ettikleri bir türbe. Dilekleri yerine gelenler Türbeye tekrar gelip bu defa hem duvaklarından tel bırakıyor hem de teşekkür için vaat ettikleri ziyaretlerini yerine getiriyorlar. Telli Babanın hikayesi ise oldukça ilginç.
Zamanında tahlisiye memuru olarak görev yapan, gemilere kılavuzluk hizmeti veren görevli bir gün nöbeti sırasında havanın aniden patladığı, denizin kabarıp dalgalandığı anda bir bakmış ki fındık kabuğu misali bir kayık içinde genç bir kızla oğlan dalgalarla boğuşuyor. Çok geçmeden korkulan olmuş kayık devrilmiş, genç kız bir tarafa delikanlı diğer bir tarafa dalgalar arasında bir görünüp bir kaybolmuşlar. Tahlisiye memuru koşmuş kıyıya, atlamış denize genç kızı boğulmak üzere iken yarı baygın halde kurtarıp sahile çıkarmış, delikanlıyı bulamamışlar!. Aradan yıllar geçmiş ve genç kız evlenme çağına gelmiş gelinliği ile şükran borcunu ödemek ve teşekkür etmek için bu mutlu günü yaşamasında borçlu hissettiği tahlisiye memurunun bulunduğu yere gelip kendisini sormuş. Görevliler mezarının bulunduğu yeri göstermişler. Genç kız memurun vefat ettiğini öğrenince çok üzülerek mezarı başında ağlamaya başlamış ve telli duvağını mezara bırakıp ayrılmış.
Bu hikaye dilden dile anlatılır olmuş, gelinlik çağa gelen kızlar gelinlere yardım elini uzatan Telli Babaya ziyareti o günden sonra bir görev saymışlar. Gelenek günümüzde de devam ediyor. (Bu olay bana Hürriyet Gazetesi'nde görevli değerli büyüğüm, fotoğraf hocam "Türbeler Araştırması" bulunan gazeteci, rahmetli Çetin Şencan tarafından aktarılmıştır)

Rumeli Kavağı
Telli Babadan aşağı doğru deniz seviyesine inenler, sağ tarafta bulunan balıkçı barınağı yanından kıyısı balık lokantaları ile kaplı Rumeli Kavağına ulaşıyorlar.
Telli Baba durağından itibaren sağ tarafta altınızda İstanbul Boğazı Karadeniz girişinin göze sığmayan panoraması sizi adeta kucaklıyor. Balıkçı barınağının değişmeyen misafirleri Karadeniz balıkçılarının tekneleri, kompozisyonu renklendiriyor.
Bu kıyıda başka yerlerde pek rastlanmayan ve İstanbul’un neredeyse tüm balık üzeri çalışan lokantalarına midye tedariki yapan midyeciler bulunuyor.
Kavak midyesi olarak ünlenen, küçük ve lezzetli midyeler boğazın hareketli sularından midye avcıları tarafından taraklarla çıkarılıp çuvallara konarak buraya getiriliyor.
Rumeli Fenerine girdikten ve sağlı sollu dükkânları, tezgâhları, fırını geride bıraktıktan hemen sonra, Rumeli Kavak İskele Caddesinde sizi geniş bir meydan karşılıyor.
Meydanda küçük çaplı balık restoranları hizmet veriyor, ağaç altı masalarında, balık ağları altında isterseniz salonlarda isterseniz teras, balkon ve bahçelerinde oturup midye tavalarınızı, balıklarınızı, hamsi buğulamanızı veya ızgara zevkle yiyebiliyorsunuz.

Reis Balık Restoranın öğlen saatlerinde sıfır yağda kızarttığı Kavağa özgü küçük ama lezzetli midye tavalarını yemek için bile, Rumeli Kavağı, geliş sebebiniz olabiliyor. Meydandan sola dönen yol, araç trafiği için kullanılırken, orta bölümde bulunan askeri bölgenin yanından sağa ayrılan yol, yürüyüş parkuru olarak sizi, kıyıdan deniz havasının en yoğun hissedildiği çocuk parkına, sahil banklarına, tekne çekek yerlerine, sahil kafelerine diğer restoranlara götürüyor.
Yola devam edenler yine balık lokantalarının bulunduğu bir başka meydana geliyorlar. Bundan sonrası restoran ve masa seçmeye kalıyor. İsterseniz deniz kenarı isterseniz restoranların ikinci katları, teraslarına kurulup deniz ürünü siparişlerinizi veriyorsunuz.
Eylül ayından itibaren lüfer ızgara rağbet görürken mevsimine göre diğer balık çeşitleri yanında kavakların meşhur midye tavaları tarator sosu ile, karides güveç, kalamar, limonlu roka salatası en çok istenenler arasında yer alırken, tam karşınızda bulunan Anadolu Kavağı, Yoros Kalesi, Yuşa Hazretleri ile ziyaret edilen Boğazın bir başka balıkçı köyü olarak konuklarını ağırlıyor.



(Anadolu Kavağı hakkında geniş bilgi için lütfen tıklayınız.)

(Anadolu Feneri - Poyraz hakkında geniş bilgi için lütfen tıklayınız.)

(Garipçe Köyü hakkında geniş bilgi için lütfen tıklayınız.)

(Rumeli Feneri hakkında geniş bilgi için lütfen tıklayınız.)